Μια Κυριακάτικη βόλτα στα Χιόνια

Επειδή τον τελευταίο καιρό τα νεύρα μου δεν είναι και πολύ μετά καλά τους και πολύ συχνά πρέπει να περνώ το χάπι μου αποφάσισα λοιπών αυτή τη Κυριακή να ανέβω στη κορφή του Ψηλορείτη.Μια και δύο λοιπών το Σαββάτο το απόγευμα   παίρνω ένα φιλαράκι τηλ. και του λέω το σκεπτικό μου, η απάντηση  καταφατική. Το φιλαράκι είναι ο ΜΑΡΙΟΣ  Ιταλός στην υπηκοότητα άλλα μένη πάλα χρόνια στην Ελλάδα.

Κυριακή πρωί ραντεβού στο σπίτι του και ξεκινάμε σιγά σιγά. Περνώντας από διάφορα χωριά σας εναποθέτω και μερικές φωτογραφίες.

Φτάνοντας στα Ζωνιανά αποφασίσαμε να δούμε τα κέρινα ομοιώματα μιας και όσες φορές έχω περάσει δεν έχω αξιωθεί να τα δω.

Στη συνέχεια και φτάνοντας στα Ανώγεια σταματήσαμε και ήπιαμε καφέ στο σπίτι του αειμνήστου  Ξυλούρη που η αδελφή του στο όνομα  Ζουμπουλιά το έχει μετατρέψει σε μουσείο με τις φωτογραφίες του.

Αφήνοντας πίσω τα Ανώγια βάλαμε μπροστά  το δρόμο για τη κορφή

Τα πρώτα  χιόνια μετά από κάμποσα  χιλιόμετρα. Δυστυχώς δεν μας επέτρεψαν τα χιόνια να φτάσουμε μέχρι το Αστεροσκοπείο, σταματήσαμε γύρο στα 300 μέτρα πριν. Δεν δοκίμασα να περάσω γιατί η ΧΑΡΛΕΙ δεν!!!!

Αφού παίξαμε αρκετά με το χιόνι ,επιστροφή στα Ανώγεια για φαγητό.

Και επιστροφή στο Ρέθυμνο από το Γαράζο.

Ευχάριστο πολύ το φίλο μου ΜΑΡΙΟ .Και  όλους εσάς  πάντα όρθιοι.